‘Hey, het is oké’. Dat is het motto van de overheidscampagne als reactie op het groeiend aantal jongeren dat met mentale gezondheid worstelt. Goed dat er iets aan gedaan wordt.
Nu vindt de overheid het niet oké dat er op een brug wordt gekalkt, dus die is alweer overgeschilderd, maar er stond een tekst die prima aanvult wat er dan oké is.
‘Iedereen is onzeker’.
‘Ja’, dacht ik op de fiets naar mijn werk, ‘goed dat iemand zich in elk geval zeker genoeg voelde om dit op de Rode Brug in Utrecht te schrijven.’
Onzekerheid is oké. Net als ongemak en imperfectie. Ze horen bij het leven en zijn zelfs van waarde.
Geluk en succes en een droomleven worden soms te gemakkelijk voorgespiegeld. Gewoon het juiste doen, denken en kiezen, weten wat je wilt, focussen, even de juiste mindset erin programmeren, het is aan jou. Zo maakbaar, zo controleerbaar, zo overzichtelijk. Er worden hoge verwachtingen gewekt.
Leg de lat hoog, shinen, profileren, presteren – ja, het kan mooi en motiverend zijn, maar ook gemakkelijk doorslaan en zorgen voor zelftwijfel en gevoel van falen.
Als je hoge verwachtingen niet uitkomen, gaat het niet verkeerd. Het gaat anders dan verwacht, en dat is oké.
Dat geeft een onzeker gevoel, maar ook dat is oké.
Ook met de workshop ‘Omarm het Toch-Niet-Zo-Maakbare leven’ wil ik graag jongeren, studenten en trainees helpen zich meer oké te voelen over ongemak, imperfectie en onzekerheid.
Zelfinzicht, bewustwording van je gedachten, aannames en natuurlijk hoge verwachtingen (het thema waar ik steeds meer mee werk) helpen daarbij om veerkrachtiger en constructiever over jezelf te denken.
Eerder gaf ik de workshop voor Utrechtse studenten (in de Wellbeing week), inmiddels staat-ie ook gepland voor Universiteit Wageningen en hopelijk volgen er meer. Heb je ook interesse? Laat maar weten.
Of ben je om een andere reden nieuwsgierig hoe mijn aanpak met het thema ‘verwachtingen’ aanvullend kan zijn in het kader van ‘leren en ontwikkelen’? Ook dan vind ik het leuk van je te horen.